Dogodilo se na današnji dan, 15. avgust

Hasanaginica nije srpska vec bosanska narodna pjesma!

Hasanaginica je pesma na srpskom jeziku, pa ne vidim zasto nebi bila i deo srpske kulture. Isto kao i Krleza ili Mazuranic. U ostalom, sa ambicioznim programom reforme jezika buduce generacije u Hrvatskoj i Federaciji Bosne i Hercegovine neke pisce nece moci da citaju u orginalu, vec samo sa prevodom. Ali valjda je to zrtva koju su spremni da plate nakaznom jezickom partikularizmu. Na zalost ni u Srbiji nismo postedjeni takvih "reformatora" koji hoce da potisnu cirilicnu iz upotrebe, valjda da bi bili blizi Evropi. Takve "reforme" su kostale Srbiju vec njenih gradova, pa umesto lepih centara sa jednospratnim kucama i bastama imamo visespratnice i beton. To ako uspeju ocekuje i nas jezik i kulturu.

HASANAGINICA JE BOSANSKA ISTO KAO ŠTO JE ALEKSA ŠANTIĆ BOSANAC A NE SRBIN

Pa i "bosanska" je odrednica za nesto sto je srpsko, baš kao i "lička", "hercegovačka", "crnogorska"

Neverovatno je kako neki ljudi smatraju da urlanjem ili ekstenzivnim koriscenjem velikih slova u pisanoj komunikaciji zapravo pojacavaju snagu svojih argumenata.

Hasanaginica je deo evropske kulture.Zabelezena je na srpskom jeziku. Na svim katedrama slavistike u Nemackoj ,SAD,V.Britaniji studenti je prepevaju sa srpskog na maternji jezik.

Hasanaginica je pisana ikavicom i toliko je srpska koliko je i Mesa Selimovic srpski pisac.A ako je Mesa Selimovic srpski pisac, onda najveci srpski roman pocinje s bismillom. To sto ju je zabiljezio Vuk Karadzic i time stavio u dio evropske kulture
ne znaci nista osim da je time prestala da bude usmeno predanje."Originalna" Hasanaginica, naravno, nije pisana, nego kazivana ili pjevana, ili/i oboje, a gotovo je nemoguce govoriti o "originalnoj" verziji pjesme. Da je Hasanaginica bosnjacko-muslimanski "tekst i kontekst", cak na odredjen nacin amblematski, jasno je svakomu ko o juznoslavenskom knjizevnom i antropoloskom kompleksu ista mjerodavno zna.

Hasanaginica nije srpska vec bosanska narodna pjesma!

Hasanaginica je pesma na srpskom jeziku, pa ne vidim zasto nebi bila i deo srpske kulture. Isto kao i Krleza ili Mazuranic. U ostalom, sa ambicioznim programom reforme jezika buduce generacije u Hrvatskoj i Federaciji Bosne i Hercegovine neke pisce nece moci da citaju u orginalu, vec samo sa prevodom. Ali valjda je to zrtva koju su spremni da plate nakaznom jezickom partikularizmu. Na zalost ni u Srbiji nismo postedjeni takvih "reformatora" koji hoce da potisnu cirilicnu iz upotrebe, valjda da bi bili blizi Evropi. Takve "reforme" su kostale Srbiju vec njenih gradova, pa umesto lepih centara sa jednospratnim kucama i bastama imamo visespratnice i beton. To ako uspeju ocekuje i nas jezik i kulturu.

HASANAGINICA JE BOSANSKA ISTO KAO ŠTO JE ALEKSA ŠANTIĆ BOSANAC A NE SRBIN

Pa i "bosanska" je odrednica za nesto sto je srpsko, baš kao i "lička", "hercegovačka", "crnogorska"

Neverovatno je kako neki ljudi smatraju da urlanjem ili ekstenzivnim koriscenjem velikih slova u pisanoj komunikaciji zapravo pojacavaju snagu svojih argumenata.

Hasanaginica je deo evropske kulture.Zabelezena je na srpskom jeziku. Na svim katedrama slavistike u Nemackoj ,SAD,V.Britaniji studenti je prepevaju sa srpskog na maternji jezik.

Hasanaginica je pisana ikavicom i toliko je srpska koliko je i Mesa Selimovic srpski pisac.A ako je Mesa Selimovic srpski pisac, onda najveci srpski roman pocinje s bismillom. To sto ju je zabiljezio Vuk Karadzic i time stavio u dio evropske kulture
ne znaci nista osim da je time prestala da bude usmeno predanje."Originalna" Hasanaginica, naravno, nije pisana, nego kazivana ili pjevana, ili/i oboje, a gotovo je nemoguce govoriti o "originalnoj" verziji pjesme. Da je Hasanaginica bosnjacko-muslimanski "tekst i kontekst", cak na odredjen nacin amblematski, jasno je svakomu ko o juznoslavenskom knjizevnom i antropoloskom kompleksu ista mjerodavno zna.